Phnom Penh & the mysterious virus
Blijf op de hoogte en volg Kimberley
27 Juli 2012 | Cambodja, Khett Siem Reab
Ik kan het nog niet geloven, maar dit is mijn laatste weekend al! Deze maand is echt omgevlogen en het gaat nog moeilijk worden om thuis alles uit te leggen. Maar ik maak nu vast een beginnetje. Vorig weekend om 12 uur 's nachts begon onze bustrip naar Phnom Penh. Na 9 helse uren later, yes it was a bumpy ride, eindelijk in de hoofdstad. Diezelfde middag zijn we uiteraard naar de Killing Fields gegaan en aansluitend naar S21. Wat een middag, so depressing! De grond at the Killing Fields is nog steeds bezaaid met botten en kleren, en ze moeten dit nog steeds om de 3 maanden ruimen. Bizar om oog in oog te staan met de Killing Tree, de boom waar zoveel baby's zijn doodgeslagen. Echt verschrikkelijk. En het was nog niet voorbij want er stond ons nog meer te wachten in S21, de gevangenis. Foto's overal, prikkeldraad door het hele gebouw en een creepy sfeer daar, maar goed om meer te weten over de geschiedenis nu. Twee dagen was duidelijk genoeg voor Phnom Penh, zo blij dat ik voor Siem Reap heb gekozen, het voelde als thuiskomen hier!
Haha ja zo erg is het, ik voel me hier echt thuis. Alles is zo relaxed en vriendelijk maar soms is het frustrerend om hier te zijn. Bijvoorbeeld in het weeshuis, de mentaliteit is zo anders. Er is no tomorrow, no bigger picture. Als je ze veel groenten en fruit geeft eten ze alles in een keer op in plaats van iets te bewaren, maar goed plannen is niet iedereens sterkste kant daar kan ik inkomen :)
Om terug te komen op deze spannende titel, jullie hebben het vast gehoord op het nieuws over een mysterious virus. Waarschijnlijk kunnen jullie mij meer vertellen want hier schijnt niemand ook maar iets meer te weten. Weird! Het enige dat ik weet over hand, mouth, foot disease is dat het gevaarlijk is voor kinderen onder de 10 jaar. Het begint als een verkoudheid, de kinderen krijgen koorts en spots op armen en voeten. Vooral voor de kleintjes is het heel gevaarlijk want hun immuunsysteem is te zwak. In mijn orphanage heeft een meisje het, ze is nog maar 3 jaar oud was nog maar net in the orphanage en ligt nu al een week in het ziekenhuis. En vandaag hoorden we dat ze niet meer eet en het waarschijnlijk niet eens gaat redden, echt fucked :( en het ergste is dat we er niets aan kunnen doen, want wij hebben geen idee en er schijnt niet echt een medicijn te zijn. Dus afwachten en hopen op het beste, misschien dat we haar nog opzoeken.
Verder is er ook leuk nieuws hoor, wat een deprimerende blog zo haha. Vandaag hebben we de muren geverfd van het weeshuis, het ziet er heel vrolijk uit nu! De vloeren zijn betegeld en we scheppen zand hier hoor in 30 graden. We signed up for this haha! Elke middag geef ik nog steeds Engelse les, zo leuk om te doen misschien moet ik maar juf worden haha, de kinderen schrjiven alles keurig over in hun schrift zelfs met de tekeningen die ik maak erbij. En na afloop geef ik altijd wat stickers of gummetjes. Best gevaarlijk hoor, ze vallen me bijna aan en springen in het rond :d
Morgen halen we een stuk of 25 pizza's voor our Pizza Party met softdrinks, dus we eten met de kids morgen. We is trouwens ik en een andere vrijwilliger van Projects, we werken samen heel gezellig. Nu nog een muziekje erbij regelen en de party is on. Of de kids kunnen zingen, want wow dat blijft zo leuk om te horen. We gaan nog steeds naar de music teacher, hij speelt op zijn gitaar en wij zingen. Nouja eigenlijk zingen alle meiden, want sorry een Khmer song zingen dat kan ik niet. Ik film ook belangrijk, ik zweer je krijgt tranen in je ogen als je ze hoort zingen en dan denkt aan alles wat sommige mee hebben gemaakt.
Nou dit was waarschijnlijk mijn laatste blog, nog maar een paar daagjes. Zodra ik thuis ben boek ik mijn ticket want ik ga zeker terug! Maar het is eerst tijd om mezelf eens grondig te boenen thuis, want mijn voeten zijn zooo zwart haha ik krijg ze niet eens schoon. En waarschijnlijk moet ik mezelf ook ontluizen haha! We don't even care anymore, nu ben ik nergens meer vies van :) Hopelijk jullie ook niet hihi
XOXO
Kimserley ( zo schrijven ze mijn naam hier)
Haha ja zo erg is het, ik voel me hier echt thuis. Alles is zo relaxed en vriendelijk maar soms is het frustrerend om hier te zijn. Bijvoorbeeld in het weeshuis, de mentaliteit is zo anders. Er is no tomorrow, no bigger picture. Als je ze veel groenten en fruit geeft eten ze alles in een keer op in plaats van iets te bewaren, maar goed plannen is niet iedereens sterkste kant daar kan ik inkomen :)
Om terug te komen op deze spannende titel, jullie hebben het vast gehoord op het nieuws over een mysterious virus. Waarschijnlijk kunnen jullie mij meer vertellen want hier schijnt niemand ook maar iets meer te weten. Weird! Het enige dat ik weet over hand, mouth, foot disease is dat het gevaarlijk is voor kinderen onder de 10 jaar. Het begint als een verkoudheid, de kinderen krijgen koorts en spots op armen en voeten. Vooral voor de kleintjes is het heel gevaarlijk want hun immuunsysteem is te zwak. In mijn orphanage heeft een meisje het, ze is nog maar 3 jaar oud was nog maar net in the orphanage en ligt nu al een week in het ziekenhuis. En vandaag hoorden we dat ze niet meer eet en het waarschijnlijk niet eens gaat redden, echt fucked :( en het ergste is dat we er niets aan kunnen doen, want wij hebben geen idee en er schijnt niet echt een medicijn te zijn. Dus afwachten en hopen op het beste, misschien dat we haar nog opzoeken.
Verder is er ook leuk nieuws hoor, wat een deprimerende blog zo haha. Vandaag hebben we de muren geverfd van het weeshuis, het ziet er heel vrolijk uit nu! De vloeren zijn betegeld en we scheppen zand hier hoor in 30 graden. We signed up for this haha! Elke middag geef ik nog steeds Engelse les, zo leuk om te doen misschien moet ik maar juf worden haha, de kinderen schrjiven alles keurig over in hun schrift zelfs met de tekeningen die ik maak erbij. En na afloop geef ik altijd wat stickers of gummetjes. Best gevaarlijk hoor, ze vallen me bijna aan en springen in het rond :d
Morgen halen we een stuk of 25 pizza's voor our Pizza Party met softdrinks, dus we eten met de kids morgen. We is trouwens ik en een andere vrijwilliger van Projects, we werken samen heel gezellig. Nu nog een muziekje erbij regelen en de party is on. Of de kids kunnen zingen, want wow dat blijft zo leuk om te horen. We gaan nog steeds naar de music teacher, hij speelt op zijn gitaar en wij zingen. Nouja eigenlijk zingen alle meiden, want sorry een Khmer song zingen dat kan ik niet. Ik film ook belangrijk, ik zweer je krijgt tranen in je ogen als je ze hoort zingen en dan denkt aan alles wat sommige mee hebben gemaakt.
Nou dit was waarschijnlijk mijn laatste blog, nog maar een paar daagjes. Zodra ik thuis ben boek ik mijn ticket want ik ga zeker terug! Maar het is eerst tijd om mezelf eens grondig te boenen thuis, want mijn voeten zijn zooo zwart haha ik krijg ze niet eens schoon. En waarschijnlijk moet ik mezelf ook ontluizen haha! We don't even care anymore, nu ben ik nergens meer vies van :) Hopelijk jullie ook niet hihi
XOXO
Kimserley ( zo schrijven ze mijn naam hier)
-
27 Juli 2012 - 19:45
Tjeerd:
Jeetje Kim een heftige en trieste blog deze keer. Triest om te moeten lezen over dat kleine waarvoor redding dan blijkbaar niet mogelijk is, je voelt je super machteloos en verdrietig. Laten we hopen dat het nog goed af zal lopen. Jullie hebben deze kinderen in 4 weken blij gemaakt en goed voor ze gezorgd en dat moet ook weer een heel dankbaar en blij gevoel geven dat je even het zonnetje in hun leventje zijn.
Als ik het goed begrijp krijgen we een dirty girl thuis volgende, dan moet je maar in de schuur slapen en wonen dan ha ha ha.
Laatste daagjes breken aan en vertrek zal best moeilijk zijn.
Goede reis terug en zien je dinsdag je kunt ons herkennen met een fles shampoo en een stuk zeep in de hand ha ha ha. -
27 Juli 2012 - 20:07
Inge:
Wow kim, klinkt allemaal heel indrukwekkend en bijzonder! Kan niet wachten om al je verhalen te horen en foto's te zien! Geniet nog even van je laatste dagen! Xx inge -
27 Juli 2012 - 20:26
Simone:
Aaaaah, viezerik;p!
Meis, wat prachtig. Geef al die kinderen - die geen luizen hebben - een aai over hun bol, ik vind het aandoenlijk. Veel plezier nog even! Met tranen in je ogen stap je straks het vliegtuig in, maar wel na een ge-wel-dige reis! Tot snel, Siem
WHO ziet verband ziekte Cambodja en virus
PHNOM PENH - Onderzoekers hebben een verband gevonden tussen een virus en de mysterieuze ziekte die aan zeker 52 kinderen in Cambodja het leven heeft gekost. Dat heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) 9 juli laten weten.
Uit laboratoriumonderzoek blijkt dat een ''significant deel van de weefsels die bij patiënten zijn afgenomen, positief testte op het enterovirus 71 (EV-71)''. Dat veroorzaakt de besmettelijke hand-, voet- en mondziekte (HFMD).
De ziekte dook in april op. Tientallen Cambodjaanse kinderen werden met hoge koorts, tekenen van hersenontsteking en/of ademhalingsproblemen opgenomen in ziekenhuizen.
De meesten stierven binnen 24 uur. Het jongste slachtoffer was 3 maanden, het oudste 11 jaar.
Hand-, voet- en mondziekte kan zich snel verspreiden via kinderdagverblijven. In principe is besmetting niet gevaarlijk, tenzij er complicaties optreden.
Door: ANP -
27 Juli 2012 - 21:35
Viola Ketting:
Genoten van je indrukwekkende blog , wens je een goede terugreis
Gr. Viola Ketting (collega van je moeder) -
27 Juli 2012 - 22:36
Veronique:
Lieve Kimserley,
Ondanks de luisjes zal ik je toch even flink knuffelen als ik je weer zie! Geniet nog even al zal het afscheid lastig zijn......
xxx -
28 Juli 2012 - 15:25
Judith:
Jeeetje Kimmie, wat ee prachtige verhalen steeds!! Erg indrukwekkend! Ben heel benieuwd om je verhalen real life te horen!! Geniet nog van je laatste dagen!! xxxxxJudith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
